Herdenken, vieren en blijven voelen
Op 4 mei lopen de mensen uit mijn geboortedorp nog steeds in stilte naar dezelfde plek als vroeger. Een plek waar we stilstaan. Waar we denken aan mensen die we nooit gekend hebben, maar wie hun offers onze vrijheid mogelijk maakten.
Als kind vond ik het indrukwekkend. De hele school stond er al dagen bij stil. Elk jaar werd er één leerling gekozen om samen met de burgemeester een krans te leggen. Spannend was dat altijd – ik hoopte stilletjes dat ik eens aan de beurt zou zijn. Helaas is het er nooit van gekomen. Toch is de herinnering aan die dagen mij altijd bijgebleven.
Sinds ik verhuisd ben, ben ik niet meer fysiek bij een herdenking aanwezig geweest. Maar elk jaar, zonder uitzondering, kijken we met ons gezin naar de uitzending op televisie. Het moment van stilte, van verbondenheid, van niet vergeten.
Mijn man begreep dat in het begin niet zo goed. Hij was er niet mee opgegroeid. Voor hem voelde het niet vanzelfsprekend om stil te staan bij 4 mei. Maar hoe langer we samen zijn, hoe meer interesse hij heeft gekregen in de verhalen uit de oorlog. En hoe meer betekenis die herdenking ook voor hem heeft gekregen. Zeker in deze tijd.
Bevrijdingsdag: een vergeten boodschap?
Op 5 mei vieren we onze vrijheid. Tenminste… dat is de bedoeling.
Natuurlijk zijn er de Bevrijdingsfestivals en elk jaar zijn er mooie ambassadeurs die het verhaal van vrijheid verder dragen. Maar eerlijk gezegd mis ik soms de boodschap achter al die optredens. Er wordt gedanst, gezongen, geproost – maar nauwelijks stilgestaan. Tenzij een artiest het benoemt, lijkt de herkomst van deze dag langzaam te vervagen.
En dan hoor je dat werkgevers het vaak geen goed idee vinden om 5 mei als vrije dag te geven. Terwijl juist dát het moment zou moeten zijn waarop we met elkaar de waarde van vrijheid voelen. Juist nu.
Want wist je dat het gevoel van vrijheid bij veel mensen afneemt?
In vijf jaar tijd daalde het percentage mensen dat zegt zich vrij te voelen van 20% naar 13%. En 67% van de mensen denkt dat we met z’n allen gaan vergeten hoe belangrijk vrijheid is. Dat zijn cijfers die mij raken.
We zien elkaar, maar luisteren we ook echt? We zeggen “vrijheid is belangrijk”, maar oordelen we niet heel makkelijk over iemand die er anders uitziet, anders denkt of voelt?
Geur als herinnering, geur als bewustzijn
Bij GeurenGeluk draait het niet alleen om verzorging, maar ook om verbinding. Geur is zoveel meer dan een lekker luchtje. Geur roept herinneringen op. Geur geeft rust. Geur opent je zintuigen.
Soms heb je aan één geur genoeg om weer even te voelen waar je vandaan komt. Om stil te staan. Om te ademen. Om iets te herdenken. Of om een moment te vieren.
Of dat nu een paar druppels lavendelolie zijn op een geursteentje terwijl je in stilte zit…
Of het bosachtige aroma van dennen dat je terugbrengt naar verhalen van vroeger…
Of de frisse geur van citroen of sinaasappel die je helpt om het leven weer licht te maken...
Vrijheid zit niet alleen in grote woorden. Soms begint het in kleine gebaren. In stilstaan. In luisteren. In geur. In respect.
Laten we blijven herdenken.
Laten we blijven vieren.
En laten we blijven voelen.
Een lieve groet,
Mirjam
Reactie plaatsen
Reacties